Dit is de tijdsafhankelijke krimp ten gevolge de onderdruk die beton optreedt door een watertekort bij hogere betonkwaliteiten met lage WCF en hoog cementgehalte. Bij lage betonkwaliteiten is deze krimp verwaarloosbaar klein. De grootte van de autogene krimp kan worden berekend met:
eca(∞) = 2,5 (fck – 10) 10-3 [‰], zie ook onderstaande tabel
Het verloop van autogene krimp kan worden beschreven met: βas(t) =1 – exp (– 0,2 Öt). In onderstaand figuur is dit grafisch weergegeven.
Autogene krimp verloopt t.o.v. uitdrogingskrimp relatief snel. Na 3 maanden is 85% opgetreden, na 1 jaar 98%. Bij opleggingen leidt deze krimp tot initiële translaties van glijvlakken of scheefstand van de opleggingen als de opleggingen reeds de belasting dragen. Voor voegovergangen is deze vorm van krimp meestal maar beperkt relevant omdat de voegovergang meestal pas na 3 maanden worden wordt ingebouwd. Wel dient rekening gehouden te worden met het effect op de grootte van de dilatatievoeg in het rijdek i.r.t de positionering van de voegovergang en zijn verankering.