Trek-drukopleggingen worden bij bruggen en viaducten weinig toegepast. Wanneer bruggen en viaducten korte eindvelden hebben of bij scheve kruisingen, maar vooral bij de doorleiding van tuikrachten in tuibruggen kan het toepassen noodzakelijk zijn.
Deze opleggingen hebben een complexe constructie die ten dele kan zijn opgebouwd uit componenten die afgedekt zijn in EN 1337 Structral bearings. De opleggingen omvatten echter ook veel details en componenten die “tailor made” zijn. RTD 1012 geeft wel algemene eisen voor ontwerp, fabricage en montage van dit type opleggingen.
Vaak ook wordt in plaats van een trek-drukoplegging een oplossing gezocht die bestaat uit een drukoplegging in combinatie met een neerhoudsysteem.
Essentieel bij de keuze en uitwerking van trek-drukopleggingen is of de trekkrachten bij de frequente of de karakteristieke belasting (SLS) kunnen optreden, of dat zij alleen optreden in de uiterste grenstoestand (ULS). In het laatste geval hebben zij slechts als functie dat het statische systeem van het kunstwerk niet verandert. Bij wijziging van dat systeem kunnen andere onderdelen van het kunstwerk overbelast raken.